Η χρονιά μαρτύριο για την Λίβερπουλ ήρθε να ολοκληρωθεί με μια τραγωδία που προσωπικά δεν έχω νιώσει στην ζωή μου. Έξι γκολ στην αυλαία του πρωταθλήματος και ένα τέλος άδοξο για την μοναδική καριέρα του Στίβεν Τζέραρντ στο λιμάνι.
Βέβαια τα σχόλια των Ελλήνων ''φίλων'' της ομάδας είναι αυτά που μου τράβηξαν την προσοχή το τελευταίο διάστημα. Δεν αφορά μόνο τη σημερινή εμφάνιση της ομάδας, αλλά αφορά μια γενική εικόνα όλης της χρονιάς που με κάνει να σκέφτομαι ότι ορισμένοι βλέπεται την Λίβερπουλ σαν την ομάδα του χωριού που χάσει κερδίσει πάντα θα έχετε αρνητικά σχόλια να κάνετε, πάνω στην πλάκα (όχι πάντα), για τον γιο της κυρά-Σούλας που παράτησε το σχολείο για να αφοσιωθεί στα πρόβατα και περνάει το χρόνο του παίζοντας μπάλα.
Αλλά θα μου πείτε τι ξέρω εγώ? Εγώ είμαι 19 χρονών, δεν έχω δει την Λίβερπουλ να παίρνει πρωταθλήματα και να σηκώνει τίτλους όπως ένας σαραντάρης φίλος της ομάδας (καλά θα μου πεις εγώ, σύμφωνα με λεγόμενα δικά σας είμαι και τσιράκι ''μεγάλων'' κεφαλιών στο fan base της ομάδας στην Ελλάδα). Με ''υφάκι'': μικρέ δεν έχεις δει τίποτα από την Λίβερπουλ μη μιλάς (ενώ στην πραγματικότητα δεν ξέρετε τι είναι το οφσάιντ), αναλύετε για πλάκα τα οικονομικά και ποδοσφαιρικά σχέδια της ομάδας, λες και είναι ένα παιχνίδι πλακωτό που ο αντίπαλος σου έφαγε την παραμαμά.
Έχετε γίνει πρόεδροι, προπονητές, παίχτες και δίνετε το παράδειγμα του ''σωστού'' φιλάθλου χρόνια τώρα, αμαυρώνοντας την τεράστια ιστορία ενός συλλόγου που αποτέλεσε η σπίθα για να πυροδοτήσει την εξάπλωση του αθλήματος πριν από 3 δεκαετίες.
Φυσικά γνώμες αντίθετες από τις δικές σας δεν δέχεστε με κανένα Χριστό και όχι μόνο δεν τις δέχεστε, αλλά τις βγάζετε και άχρηστες με δικαιολογίες που έχουν την ανάλογη επιτυχία με την γραμμή Μαζινό στον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, μηδαμινές δηλαδή!
Ούτε προπονητής είμαι, ούτε δημοσιογράφος, έχω μάθει να κρίνω όμως εκ του αποτελέσματος. Η χρονιά για μας φέτος ήταν καταστροφική. Εγώ προσωπικά στήριξα τον Ρότζερς, όμως ουδέποτε αποκάλεσα ταβερνιάρη τον Κλοπ που πολλοί από εσάς θέλετε να δείτε στην ομάδα, ουδέποτε έσταξα χολή για τον Ράφα, που επίσης αρκετοί θέλετε να δείτε στην ομάδα. Αν και οι απόψεις για αυτούς τους δύο δεν είναι και οι καλύτερες, κάνω κάτι που ίσως σου φανεί παράξενο φίλε αναγνώστη, προσέχω πως να τις εκφράσω για να μην προσβάλλω την δική σου άποψη.
Αν εγώ δεν ξέρω μπάλα επειδή θέλω να μείνει ο Ρότζερς και μετά την ήττα με 6-1 σήμερα, τότε εσύ δεν ξέρεις δέκα φορές μπάλα επειδή πέρυσι έπινες νερό στο όνομά του! Η δικαιολογία του τύπου ''μας κουβαλούσε ο Σουάρεζ'' δεν ισχύει! Προπονητής του Σουάρεζ ήταν ο Ρότζερς. Με την ίδια λογική ο Κλοπ μετά την φυγή Λεβαντόφκσι αποδείχθηκε μάπας! Δε νομίζω να είναι όμως...
Το θέμα είναι ότι μερικοί από εσάς είστε κομπλεξικοί. Κατά βάθος θέλετε να υποστηρίζεται Μπαρτσελόνα και Ρεάλ, αλλά επειδή αυτές οι ομάδες είναι της ''μόδας'' επιλέγεται να υποστηρίζεται την Λίβερπουλ και να ζηλεύεται τις κατακτήσεις των άλλων.
Δυστυχώς φίλοι μου δεν έχει τέτοια ερμηνεία το You'll Never Walk Alone...
Εύχομαι τα πράγματα να αλλάξουν, να γίνουν οι σωστές κινήσεις που πρέπει, όποιες κι αν είναι αυτές, και να δω την ομάδα που αγάπησα και αγαπάω από μικρό παιδάκι να επιστρέφει εκεί όπου ανήκει, σύντομα...Στην κορυφή!
(Το παραπάνω άρθρο γράφτηκε μετά από την γενική εικόνα που έλαβα φέτος από σχόλια φίλων της ομάδας, δεν έχει να κάνει με προσωπική μου εμπάθεια για κάποιον από εσάς)
Παναγιώτης Δήμος
Βέβαια τα σχόλια των Ελλήνων ''φίλων'' της ομάδας είναι αυτά που μου τράβηξαν την προσοχή το τελευταίο διάστημα. Δεν αφορά μόνο τη σημερινή εμφάνιση της ομάδας, αλλά αφορά μια γενική εικόνα όλης της χρονιάς που με κάνει να σκέφτομαι ότι ορισμένοι βλέπεται την Λίβερπουλ σαν την ομάδα του χωριού που χάσει κερδίσει πάντα θα έχετε αρνητικά σχόλια να κάνετε, πάνω στην πλάκα (όχι πάντα), για τον γιο της κυρά-Σούλας που παράτησε το σχολείο για να αφοσιωθεί στα πρόβατα και περνάει το χρόνο του παίζοντας μπάλα.
Αλλά θα μου πείτε τι ξέρω εγώ? Εγώ είμαι 19 χρονών, δεν έχω δει την Λίβερπουλ να παίρνει πρωταθλήματα και να σηκώνει τίτλους όπως ένας σαραντάρης φίλος της ομάδας (καλά θα μου πεις εγώ, σύμφωνα με λεγόμενα δικά σας είμαι και τσιράκι ''μεγάλων'' κεφαλιών στο fan base της ομάδας στην Ελλάδα). Με ''υφάκι'': μικρέ δεν έχεις δει τίποτα από την Λίβερπουλ μη μιλάς (ενώ στην πραγματικότητα δεν ξέρετε τι είναι το οφσάιντ), αναλύετε για πλάκα τα οικονομικά και ποδοσφαιρικά σχέδια της ομάδας, λες και είναι ένα παιχνίδι πλακωτό που ο αντίπαλος σου έφαγε την παραμαμά.
Έχετε γίνει πρόεδροι, προπονητές, παίχτες και δίνετε το παράδειγμα του ''σωστού'' φιλάθλου χρόνια τώρα, αμαυρώνοντας την τεράστια ιστορία ενός συλλόγου που αποτέλεσε η σπίθα για να πυροδοτήσει την εξάπλωση του αθλήματος πριν από 3 δεκαετίες.
Φυσικά γνώμες αντίθετες από τις δικές σας δεν δέχεστε με κανένα Χριστό και όχι μόνο δεν τις δέχεστε, αλλά τις βγάζετε και άχρηστες με δικαιολογίες που έχουν την ανάλογη επιτυχία με την γραμμή Μαζινό στον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, μηδαμινές δηλαδή!
Ούτε προπονητής είμαι, ούτε δημοσιογράφος, έχω μάθει να κρίνω όμως εκ του αποτελέσματος. Η χρονιά για μας φέτος ήταν καταστροφική. Εγώ προσωπικά στήριξα τον Ρότζερς, όμως ουδέποτε αποκάλεσα ταβερνιάρη τον Κλοπ που πολλοί από εσάς θέλετε να δείτε στην ομάδα, ουδέποτε έσταξα χολή για τον Ράφα, που επίσης αρκετοί θέλετε να δείτε στην ομάδα. Αν και οι απόψεις για αυτούς τους δύο δεν είναι και οι καλύτερες, κάνω κάτι που ίσως σου φανεί παράξενο φίλε αναγνώστη, προσέχω πως να τις εκφράσω για να μην προσβάλλω την δική σου άποψη.
Αν εγώ δεν ξέρω μπάλα επειδή θέλω να μείνει ο Ρότζερς και μετά την ήττα με 6-1 σήμερα, τότε εσύ δεν ξέρεις δέκα φορές μπάλα επειδή πέρυσι έπινες νερό στο όνομά του! Η δικαιολογία του τύπου ''μας κουβαλούσε ο Σουάρεζ'' δεν ισχύει! Προπονητής του Σουάρεζ ήταν ο Ρότζερς. Με την ίδια λογική ο Κλοπ μετά την φυγή Λεβαντόφκσι αποδείχθηκε μάπας! Δε νομίζω να είναι όμως...
Το θέμα είναι ότι μερικοί από εσάς είστε κομπλεξικοί. Κατά βάθος θέλετε να υποστηρίζεται Μπαρτσελόνα και Ρεάλ, αλλά επειδή αυτές οι ομάδες είναι της ''μόδας'' επιλέγεται να υποστηρίζεται την Λίβερπουλ και να ζηλεύεται τις κατακτήσεις των άλλων.
Δυστυχώς φίλοι μου δεν έχει τέτοια ερμηνεία το You'll Never Walk Alone...
Εύχομαι τα πράγματα να αλλάξουν, να γίνουν οι σωστές κινήσεις που πρέπει, όποιες κι αν είναι αυτές, και να δω την ομάδα που αγάπησα και αγαπάω από μικρό παιδάκι να επιστρέφει εκεί όπου ανήκει, σύντομα...Στην κορυφή!
(Το παραπάνω άρθρο γράφτηκε μετά από την γενική εικόνα που έλαβα φέτος από σχόλια φίλων της ομάδας, δεν έχει να κάνει με προσωπική μου εμπάθεια για κάποιον από εσάς)
Παναγιώτης Δήμος
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου