Βέβαια αυτο συμβένει δικαιολογημένα διότι η ομάδα μας αρχίζει και αποκτά ξανά την ταυτότητα της. Όχι δεν έχει γίνει ανίκητη και ακόμα κάνουμε κακά παιχνίδια δίχως θέαμα και χάνουμε με αποτελέσματα. Απο την άλλη μεριά αρχίζουμε και βγάζουμε ενέργεια στα περισσότερα ματς, είμαστε ξανά κοντά στις θέσεις που οδηγούν στο Τσάμπιονς Λίγκ, είχαμε μια συμμετοχή στον τελικό του Capital One Cup, μπορούμε και παίρνουμε αποτέλεσμα με οποιοδήποτε τρόπο σε έδρες που βγάζαμε κόμπλεξ σαν ομάδα(Όπως τώρα με την Κρίσταλ Πάλας) και επιτέλους βλέπουμε την Λίβερπουλ όπως πρέπει στα ντέρμπι. Σίγουρα αυτοί δεν είναι λόγοι να πανηγυρίζει ένας οπαδός της Λίβερπουλ καθώς μιλάμε για μια απο τις μεγαλύτερες ομάδες στον κόσμο αλλα κακά τα ψέματα τα τελευταία χρόνια έχουμε πέσει πολύ.
Σίγουρα σε όλα αυτά έχει βοηθήσει ο Κλοπ(άρος). Όπως και να το κάνουμε έχει φέρει άλλο αέρα στην ομάδα και είναι έτοιμος να τα αλλάξει όλα. Έχουμε μάθει να περιμένουμε σαν κόσμος και να κάνουμε υπομονή για να έρθει το καλύτερο, τώρα όμως υπάρχει λόγος για αυτην την αναμονή και αυτός ο λόγος είναι ξανθός με γυαλιά. Σαγαπάω τρελόγερμαναρά!
Υ.Γ1 Αυτή την φορά δεν θα ζητήσω συγγνώμη για τον τρόπο γραφής μου, στα κειμενά μου κυριαρχεί η ελεύθερη έκφραση.
Υ.Γ2 Γερμαναρά μου δώρο απόλυσεως την νίκη με την Γιουνάιτεντ την Πέμπτη.
Υ.Γ3 ΑΠΟΛΥΟΜΑΙ ΨΑΡΟΥΚΛΕΣ ΤΑ ΜΑΛΛΙΑ ΜΟΥ ΚΑΝΩ ΜΠΟΥΚΛΕΣ.
Υ.Γ4 Trikala Scousers για πάντα!
Bασίλης Κουρσοβίτης
