Αλήθεια πόσο καλά θυμάστε τους Bob Bolder, Michael Robinson και Steve Nicol από την χρυσή δεκαετία του 80' στην ομάδα μας? Τους Fillipo Galli, Alberigo Evani και Roberto Mussi από την χρυσή τριετία της Μίλαν (1989-1992)? Σίγουρα τους ξέρετε και σίγουρα πολλοί από εσάς τους ζήσατε στις μεγαλύτερες στιγμές της καριέρας τους και μεγαλύτερες στιγμές ευτυχίας σας όσον αφορά την ομάδα που υποστηρίζεται. Παρόλα αυτά είμαι σίγουρος πως δεν χάραξαν την μνήμη σας όπως οι Ian Rush, Kenny Dalglish και Marco van Basten και Franco Baresi αντίστοιχα. Το ποδόσφαιρο του χτες με το ποδόσφαιρο του σήμερα έχει παρουσιάσει διαφορές όχι μόνο στον τρόπο διεξαγωγής του, αλλά και στον τρόπο λειτουργίας του. Κοινός παράγοντας είναι η επιτυχία, όπως η επίτευξή της πλέον αποτελεί μια δοκιμασία μελέτης και σκληρής προετοιμασίας.Έχοντας ζήσει στο ''πετσί'' μου την αλλαγή προς το σύγχρονο ποδόσφαιρο στις αρχές τις δεκαετίας του 2000 με την ομάδα της Ρεάλ Μαδρίτης να είναι εκείνη που επέφερε αυτήν την αλλαγή (πρωταθλήτρια Ευρώπης 1998, 2000, 2002), το μόνο πράγμα που συμπέρανα για το κλειδί της επιτυχίας στο σύγχρονο ποδόσφαιρο είναι ένα: Βάθος ρόστερ! Με μια εντεκάδα ''φωτιά'' με παίχτες όπως ο Hierro, ο Redondo, o Karanka και ο Raul, το ρόστερ της Ρεάλ απαρτίζονταν και από ποδοσφαιρικές με τρομερές ποδοσφαιρικές ικανότητες όπως οι Karambeu, Morientes ακόμα και Manuel Sanchis που ήταν ήδη σε μια προχωρημένη ποδοσφαιρική ηλικία, χωρίς παρόλα αυτά να έχει κάποια ιδιαίτερη σημασία στο τελικό ποδοσφαιρικό αποτέλεσμα των ''μερένχες'', το οποίο φυσικά ήταν η κατάκτηση της La Liga και του Champions League, ενώ έφτασε και στα ημιτελικά του Copa Del Rey εκείνη την χρονιά. O ''πιτσιρικάς'' τότε Raul σκόραρε 27 φορές στο πρωτάθλημα, ενώ στο Champions League ''ανέβαινε'' σιγά σιγά στα γκολ για να κερδίσει λίγα χρόνια αργότερα το ρεκόρ του πρώτου σκόρερ όλων των εποχών στην διοργάνωση, ρεκόρ που κατείχε μέχρι και φέτος, αφού Ronaldo και Messi τον πέρασαν στην σχετική λίστα.
